Umgengni sjómanna á fiskimiðunum við landið mun nú versna.

 Búið er að skerða veiðiheimildir á þorski hér við land um þriðjung. Þessi skerðing er þess valdandi að útvegsmenn sem takmarkaðar þorskveiðiheimildir áttu, eiga þær enn takmarkaðri nú. Þar sem meira verð fæst fyrir hvert kg ef fiskurinn er stór en ef hann er smár hefur verið nokkuð algengt að á fiskimiðunum séu stærstu þorskarnir tíndir úr aflanum og restinni af honum, sem allt er dauður fiskur, síðan hent í hafið aftur. Þetta er gert í þeim tilgangi að hámarka verðmæti hvers tonns sem landað er. Eftir ofangreinda skerðingu má fullvíst telja að það muni aukast að einungis stærstu og verðmestu fiskarnir séu hirtir og restinni hent dauðum í hafið. Einstaka útvegsbændur hafa tjáð greinarhöfundi að þeir hafi hreinlega ekki efni á öðru en að hámarka aflaverðmætið á þennan hátt. Þar sem ekki er hægt að stunda veiðar á öðrum fisktegundum, svo sem ýsu, ufsa og karfa, nema fá þorsk sem meðafla, verða þeir sem stunda veiðar á þessum tegundum og ekki eiga, eða hafa leigt, aflaheimildir fyrir þorski að henda aftur dauðum í hafið öllum þorski sem þeir fá sem meðafla. Fiskveiðistjórnunarkerfi sem hefur í för með sér jafn mikið viðringarleysi fyrir lífríki sjávar og leiðir af sér jafn nöturlega umgengni sem staðreyndin er með íslenska fiskveiðistjórnunarkerfið getur varla talist nothæft til framtíðar í óbreyttri mynd.Til að réttlæta notkun núgildandi fiskveiðistjórnunarkerfis án nokkura breytinga heyrast hinir framtakslausu stjórnmálamenn okkar jafnan segja “þrátt fyrir allt þá finnst ekkert annað fiskveiðistjórnunarkerfi, sem er betra en það sem við höfum”.Greinarhöfundi langar að vita tilganginn í að svifta sjómenn veiðileyfi komi þeir með meðafla að landi, sem þeir hafa veitt af fisktegundum, sem þeir ekki hafa aflaheimildir fyrir.Fiskurinn sem þessi meðafli samanstendur af hefur verið veiddur og aflífaður þegar viðkomandi sjómenn neyðast til að henda honum aftur í hafið.Greinarhöfundur leggur til að hætt verði að refsa fyrir að koma með afla að landi sem ekki eru fisikveiðiheimildir fyrir. Þess í stað verði tekið á máti þessum afla. Sjómönnum greidd þóknun fyrir að koma með hann að landi, en andvirði hans renni að öðru leiti í ríkissjóð. Greinarhöfundur leggur til að sjómenn ákveði sjálfir þegar þeir koma að landi hversu stórum hluta af lönduðum afla þeir ráðstafi á þennan hátt. Í lok hvers fiskveiðiárs verður síðan tekið saman hversu miklum afla var landað fram hjá kvóta með þessum hætti og hann dregin frá aflheimildum næsta árs á eftir, áður en þeim er úthlutað.Þessi breyting á fiskveiðistjórnunarkerfinu mun skila miklum fjármunum í ríkissjóð. Þannig fengi eigendi auðlindarinnar sem í orði og samkvæmt lögum er íslenska þjóðin umtalsverðan arð. Margfalt meiri en það sýndarmennsku-veiðigjald sem fram að þessu var innheimt fyrir afnotin af auðlindinni, en hefur reyndar verið aflagt nú til mótvægis skerðingar þorskveiðiheimilda.